Dove mensen in Vlaanderen hebben de kans om twee culturen te beleven. Enerzijds gaan ze naar films, theater, musea en andere activiteiten in het “horende” culturele leven indien deze toegankelijk zijn in het geschreven Nederlands of de Vlaamse Gebarentaal. Anderzijds kent de Vlaamse Dovengemeenschap ook een heel cultureel erfgoed van kunst gecreëerd door dove artiesten en kunstenaars. Deel uitmaken van beide culturen bevordert een evenwichtige identiteitsontwikkeling van dove mensen, wat hen tot actieve en kritische burgers in de maatschappij maakt.
- Toegankelijk “horende” culturele leven
Dove mensen hebben recht op toegang tot het “horende” culturele leven. De deelname van dove personen aan het Vlaamse en Belgische culturele leven staat echter op een laag pitje. Niet alle films in bioscopen zijn ondertiteld in het Nederlands, vaak zijn er enkel audiogidsen beschikbaar in musea of zijn er geen tolken Vlaamse Gebarentaal beschikbaar op culturele evenementen, in een vereniging waar ze vrijwillig werken of tijdens cursussen (buiten het formele onderwijs) die ze wensen te volgen in hun vrije tijd. Doof Vlaanderen pleit er dan ook voor dat het volledige culturele aanbod in Vlaanderen en België toegankelijk is voor dove mensen.
- Erkenning van dove kunsten
Naast het recht op een toegankelijk cultureel leven hebben dove mensen ook het recht op het ontplooien van hun eigen artistieke, creatieve en intellectuele vaardigheden. Zo bestaan er bijvoorbeeld dove kunstvormen zoals schilderkunst, beeldhouwkunst, poëzie in gebarentaal, Deaf Cinema, enzovoort. Doof Vlaanderen vraagt meer aandacht voor een bredere erkenning en ondersteuning van kunst gecreëerd door dove kunstenaars.
- Bevordering van het verenigingsleven in de Vlaamse Dovengemeenschap
Het verenigingsleven binnen de Vlaamse Dovengemeenschap is van cruciaal belang voor dove mensen. Zij hebben namelijk recht op het uiten van hun specifieke culturele en taalkundige identiteit. In 2015 werd Doof Vlaanderen door het ministerie van Cultuur officieel erkend als sociaal-culturele vereniging. Dit heeft een positieve impact op het voortbestaan van het verenigingsleven van de Vlaamse Dovengemeenschap en de ondersteuning ervan. Deze erkenning heeft echter alleen betrekking op de sociaal-culturele werking voor volwassenen. Er is geen structureel cultuur- en vrijetijdsaanbod voor dove kinderen en jongeren. Samen met haar afdeling Doof & Jong Vlaanderen vraagt Doof Vlaanderen om middelen vrij te maken om te kunnen voorzien in zo’n structureel aanbod. Zo kan worden voldaan aan de nood van dove kinderen en jongeren om in contact te komen met dove leeftijdsgenoten en volwassenen in hun vrije tijd.